Σαρωτικές αναμένεται να είναι οι αλλαγές στο καθεστώς των επιδομάτων λόγω των διαφαινόμενων αποκλίσεων στον προϋπολογισμό.
Τα… κουκιά για την εξοικονόμηση των 11,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2014 δε φαίνεται να βγαίνουν χωρίς να θιγούν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, με αποτέλεσμα να πέφτει στο τραπέζι το θέμα της μείωσης-κατάργησης επιδομάτων.
Ειδικότερα, μόνο το ΕΚΑΣ και το επίδομα ανεργίας θα μείνουν ως έχουν, ενώ όλα τα υπόλοιπα είτε θα καταργηθούν πλήρως είτε θα μειωθούν από 20% ως και 50% για όσους έχουν εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ (μεικτά) τον χρόνο. Εξετάζεται το ενδεχόμενο οι περικοπές να ξεκινούν από το 20%, για όσους έχουν εισόδημα άνω των 12.000 ευρώ τον χρόνο, με το ποσοστό να ανεβαίνει κλιμακωτά, ανάλογα πάντα με το συνολικό εισόδημα.
Επιπλέον, υπάρχει το σενάριο της καταβολής ενός ενιαίου επιδόματος ανά δικαιούχο, με τo απαραίτητο φυσικά «πλαφόν».
Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει να αποκλείεται η περίπτωση χορήγησης επιδομάτων μόνο στο 20% του πληθυσμού, κατόπιν πρότασης και του ΔΝΤ, το οποίο σε μια όχι και τόσο συχνή επίδειξη… «ανθρωπιάς» εστιάστηκε στην ανάγκη παροχής επιδομάτων μόνο στο ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Τα… κουκιά για την εξοικονόμηση των 11,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2014 δε φαίνεται να βγαίνουν χωρίς να θιγούν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, με αποτέλεσμα να πέφτει στο τραπέζι το θέμα της μείωσης-κατάργησης επιδομάτων.
Ειδικότερα, μόνο το ΕΚΑΣ και το επίδομα ανεργίας θα μείνουν ως έχουν, ενώ όλα τα υπόλοιπα είτε θα καταργηθούν πλήρως είτε θα μειωθούν από 20% ως και 50% για όσους έχουν εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ (μεικτά) τον χρόνο. Εξετάζεται το ενδεχόμενο οι περικοπές να ξεκινούν από το 20%, για όσους έχουν εισόδημα άνω των 12.000 ευρώ τον χρόνο, με το ποσοστό να ανεβαίνει κλιμακωτά, ανάλογα πάντα με το συνολικό εισόδημα.
Επιπλέον, υπάρχει το σενάριο της καταβολής ενός ενιαίου επιδόματος ανά δικαιούχο, με τo απαραίτητο φυσικά «πλαφόν».
Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει να αποκλείεται η περίπτωση χορήγησης επιδομάτων μόνο στο 20% του πληθυσμού, κατόπιν πρότασης και του ΔΝΤ, το οποίο σε μια όχι και τόσο συχνή επίδειξη… «ανθρωπιάς» εστιάστηκε στην ανάγκη παροχής επιδομάτων μόνο στο ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας.